Galeria Lanckorońska Kazimierza Wiśniaka

tekst: Dominika Zaręba

Galeria Lanckorońska Kazimierza Wiśniaka to stała wystawa prac wspaniałego artysty – malarza, rysownika, scenografa teatralnego, współzałożyciela krakowskiej „Piwnicy pod Baranami”. Wybitny artysta, od lat związany z Lanckoroną, redaguje i ilustruje lokalną gazetę „Kurier Lanckoroński”. W Galerii prezentujemy kolekcję jego rysunków i ilustracji zainspirowanych duchem Lanckorony. Rysunki Kazimierza Wiśniaka ożywiają zapomniane imprezy i jarmarki, dokumentują działania lokalnych liderów i pasjonatów, ilustrują lanckorońskie legendy i historie, ożywiają zabytki i zapomniane kąty.

***

 

Osobowość Kazimierza Wiśniaka inspiruje od pierwszego spotkania z nim i jego twórczością. Ujmuje wrażliwość artysty na piękno ukryte w detalach, w szczegółach, które tworzą atmosferę miejsc i spotkań. Wciąga jego magiczny świat pełen blasku, humoru, wspomnień z krainy marzeń i snów. Piękno tworzone przez niego ukryte jest w historiach ludzi, słowach i uśmiechach, starych księgach, zapomnianych kątach, zakątkach dalekich i bliskich, a nawet w bruku uliczek, oknach, drzewach i ogrodach, mroku nocy i uśmiechu księżyca. W jakiś magiczny sposób artysta łączy przeszłość z teraźniejszością, potrafi ożywić historie zamierzchłe i urzeczywistnić senne marzenia.

Kazimierz Wiśniak w książce „Z życia scenografa” opowiada o swoim pierwszym spotkaniu z Lanckoroną, wspomnienie z 1969 roku: „… Ujrzałem wreszcie to historyczne miasteczko, jakby uśpione czy zaczarowane. Czas zatrzymał się tutaj sto lat temu. Duży, kwadratowy rynek rozłożony na południowej pochyłości wzgórza i otoczony drewnianymi domkami był cały zarośnięty murawą. Na progach domów wylegiwały się psy i koty a w powietrzu szybowały jaskółki. Pod belkami okapów miały ulepione gniazda, po kilka na każdym domu. A gdzie mieszkańcy? Dopiero wieczorem nikłe światełka w oknach zdradzały obecność ludzi. Mieszkańcy wylegali na rynek w niedzielę, po sumie. Robiło się gwarno, bo załatwiali między sobą wszelkie interesy. Bicie w bęben uciszało rozmowy. Wtedy pod wymalowanym na owalnej blasze herbem Lanckorony, pojawiał się sołtys i obwieszczał najnowsze załączenia i komunikaty”.

***

Kazimierz Wiśniak – malarz, rysownik, ilustrator, scenograf teatralny. Urodził się w 1931 roku w Łodzi. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziałach architektury wnętrz i scenografii. W 1956 r. zadebiutował jako rysownik w tygodniu „Przekrój” i z grupą niepokornych kolegów założył krakowską „Piwnicę pod Baranami”, w której organizował wystawy, wydawał ręcznie pisaną gazetkę ”Latarnia”, tworzył teksty do kabaretu. W 1958 roku opracował z Piotrem Skrzyneckim pierwszy powojenny komiks w odcinkach drukowany w „Przekroju”. Był blisko związany z Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach, Teatrem Pantonimy we Wrocławiu, Teatrem Nowym w Poznaniu, Teatrem im. Słowackiego, Starym Teatrem oraz Teatrem Bagatela w Krakowie, którego był dyrektorem w latach 1981-1986. Współpracował z takimi reżyserami jak: Henryk Tomaszewski, Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki. Opracował ponad 250 scenografii w teatrach krajowych i zagranicznych, stworzył wiele ilustracji książkowych i plakatów, setki rysunków i grafik, namalował dziesiątki obrazów, rysował dla „Przekroju”, „Rzeczpospolitej”, „Miesiąca w Krakowie”. Jest laureatem m.in. Nagrody Miasta Krakowa, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki, otrzymał Złotą Odznakę „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia”, został uhonorowany tytułem pierwszego Honorowego Obywatela Lanckorony a także pierwszym w historii miasteczka „Aniołem Lanckorońskim”. Od 1994 redaguje i ilustruje lokalną gazetę „Kurier Lanckoroński”.

(informacje biograficzne zaczerpnięto z książki „Kazimierz Wiśniak. Malarstwo”, Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach, 2008)